نمیدانم قلم به دست گرفته ام و مینویسم ، برای چه ....؟
برای غمی که در سینه ام سنگینی میکند !
یا اصلا غمی نیست که برای آن مینویسم ..
گیجم، خسته ام .....
خسته از حتی تکرار این که بگویم خسته ام یا که غمگینم....
درد دارم ...
یک درد بی دوا و آن خستگی و زدگی از زندگی بی مقصد و
بی معنی است.............
میانِ آدمـــک هایِ هـــــزار رنـــــــگ.....
دلباختۀ یک رنـــــــــــــگی او شدم.....
افــسوس...گذر زمان...بیرنــــــــگش کرد ...
... ... .........کم رنگ...و...کم رنگ تر...
و...آخـــــــــــر....
مـــــَــــــحــــــــــــــــو..............!!!!!!!!!!!!!!!!
امشب فهمیدم درد من و تو یکیست.................!!!
من با سکوت مینویسم و تو خاموش میخوانی....................
میدانم باز هم در جواب این همه حرف هایم چیزی نصیبم نمیشود ....
جزززززززززززززز ...... این نیز بگذرد....
اینبار به وسعت تمام اشکانی که برایت ریختم دلم مرگ میخواهد................!
نظرات شما عزیزان:

.gif)